ՊՈՒՏ ՄԸ ԲԱՆԱՀԻՒՍՈՒԹԻՒՆ. ՄԱՍ Ա.

ԿԱՐՕ ՔԷՇԻՇԵԱՆ

1.
Ձիուկին զարմիկն է,
Գծաւոր գիշերանոց հագած է,
Կարծես բանտարկեալ է։

2.
Ի՞նչն է որ կրնանք բռնել ձախ ձեռքով,
Բայց չենք կրնար բռնել աջով։

3.
Ի՞նչն է, որ կ’անհետանայ այն պահուն,
Երբ մենք կը խօսինք։

4.
Այն ինչ է, որ մէ՛կը չէ տեսած,
Երբեք չէ եղած,
Բայց, հաստա՛տ, պիտի ըլլայ։

5.
Ո՞վ կը քնանայ կօշիկներով։

6.
Ամրան՝ հագուած,
Ձմրան՝ մերկ,  
Մէկ ոտք ունի, հազար ձեռք։

ՔԵՒԻՆ ՔԱՐԱ

7.
Կրակ եմ անմար, 
Շատ բարի կրակ, 
Աշխարհի համար
Լոյս եմ ու ճրագ։

8.
Գլխարկը՝ կապոյտ,
Շապիկը՝  կանաչ,
Սիրուն ծաղիկ մը՝
Ամէնուն ճանաչ։

9.
Ծաղիկէ ծաղիկ թռչելով
Անուշ հիւթ կը հաւաքենք,
Անդադար աշխատելով
Ուտելիք կը պատրաստենք։

ՄԿՕ ՔԷՇԻՇԵԱՆ

11.
Այն ո՞վ է,
Թեւեր ունի,
Փետուր չունի,
Գլուխը վար,
Ոտքերը վեր,
Ցերեկը քուն, 
Գիշերն արթուն։

12.
Այն ո՞վ է,
Թագը սղոց է, 
Ձայնը լոյս։

13.
 Այն ո՞վ է, 
Պոչը ծաղիկ է 
  Միտքը՝ ծուռ
 Իսկ աչքը՝  
Հաւերուն վրայ է։ 

  14.
Զիս կ’առնեն ուտելու համար,   
Բայց զիս չեն ուտեր։
 Ո՞վ եմ ես։

15.
Երեք տղայ սենեակի մը մէջ են.
Արամը գիրք կը կարդայ 
Վարդանը ճատրակ կը խաղայ,
Ի՞նչ կ’ընէ Արշակը։

16.
Ես ձայն չեմ հաներ,
Բայց բոլորը կ’արթննան
իմ պատճառովս։
Ո՞վ եմ ես։